Εργαστήριο ανατομίας κύριες κ κύριοι. Αυτό που βλέπετε είναι καρδιά προβάτου την οποία ξεσκίζω με κομψότητα, όπως μου αρμόζει άλλωστε. :-) :-) I'm sooo happy..! Την παρασκευή σειρά έχουν οι πνεύμονες.
Εργαστήριο ανατομίας β έτους; αγαπητέ αναξίμανδρε, έχεις σπουδάσει κάτι σχετικό με επιστήμες υγείας; προφανώς δλδ. Πάντως εμείς, στο δικό μας εργαστήριο, περνάμε κα-τα-πλη-κτι-κά! Όσο για το σχόλιο του καθηγητή, χαχαχαχαχα κ οι δικοί μας τόοοσο συνεργάσιμοι είναι. " Τι λιποθυμάτε βρε ιλίθια; Ουστ από εδώ αν δεν μπορείτε!!! "
Για την ακρίβεια σχετικό με βιολογικές επιστήμες. Γεωπόνος Ζωοτέχνης (κλάδος της γεωπονίας) έχω σπουδάσει αλλά μάλλον δεν φροντίζω για την υγεία. Μάλλον για την αύξηση της χοληστερίνης μέσω της παραγωγής τρυφερών κοψιδιών σπούδασα. Μην ανησυχείς για λιποθυμίες, ξεπερνιέται, εμείς στο τέλος τους εξαμήνου είμασταν τόσο αναίσθητοι που πίναμε καφέ και τρώγαμε κρουασάν (με σοκολάτα παρακαλώ, για να μη ξεχνάμε ποιοι είμαστε και τι κάνουμε σε αυτή την παλιοζωή) πάνω από τα πτώματα προβάτων που ανατέμναμε... Και φυσικά γινόταν μεγάλος χαβαλές. Η έκφραση "Τσίμπα (με την ανατομική βελόνη) ένα αρχ..." είχε γίνει κλισέ! Καλά, άμα αρχίσω να θυμάμαι φάσεις από εκεί πάει το "σκίσαμε" το θέμα!!
Aχαχαχαχα..(τσίμπα) Καλά εγώ εννοείται πως δεν έχω πρόβλημα με όλα αυτά :-p . Είναι, όμως, πολύ αστείο να βλέπεις μαντραχαλάδες που το παίζουν κ πολύ ιστορία ( ουάο, η αργκώ στα μεγαλεία της )να σου λένε ξαφνικά "ε, μπορείς να έρθεις λίγο έξω μαζί μου δεν αισθάνομαι κ πολύ καλά. να μωρέ, δεν έφαγα καλά το πρ.." κ πολύ πριν ολοκληρώσουν αυτή τη φράση να σωριάζονται. (έχω χάσει μάθημα σε πτώμα για έναν τέτοιο ευαισθητούλη, τους αλήτες..)
Κατάλαβα, έμπλεξες με υποψήφιο ιατροδικαστή... (και μετά χτύπησε στο κομοδίνο και ξύπνησε). Τώρα θα μου πεις ίδια ανθρώπινο πτώμα ίδια πρόβατο; Μπα, από ένα σημείο και μετά όλα ίδια σου φαίνονται. Και με το πρόβατο το ανοίγεις και σκέφτεσαι "εγώ αυτό το έχω φάει;" Πάσντως από το να έχει φάει βαριά το πρωί και να λερώσει όλο τον τόπο καλύτερα λιποθυμία είναι πιο στεγνό. Την πρώτη πρώτη ώρα ανατομία αφού έβγαλαν τα παρασκευάσματα στους πα΄γκους λέει ο καθηγητής: "όποιος θέλει μπορεί να βγει λίγο έξω" μέχρι να το πει είχαμε μείνει μόνο 5 από τους 28 (και δύο κοπέλες ανάμεσα μας). Βέβαια μετά συνήθισαν. Το καλύτερο ήταν όταν ανοίξαμε τουμπανιασμένο κριάρι και ο καθηγητής έβαλε το τροκάρ και με τον αναπτήρα έκαψε τα αέρια. Καλά δε σου λέω για μυρωδιά... Ωραία συζήτηση ανοίξαμε... Θα μας πετάξουν έξω οι άλλες τρελλές μου φαίνεται!
Δε φτάνει που τους κάνουμε μαθήματα ανατομίας, σιγά μην μας πετάξουν κ έξω. Πάντως είναι εντυπωσιακό να βλέπεις πτώμα, ένα σωρό που κάποτε μιλούσε, περπατούσε κ είχε μία κανονική ζωή. Αν κ για να πω την αλήθεια, θέλει λίγο φαντασία για να σκεφτείς ότι είναι πτώμα ανθρώπου.Δεν ξέρω αν έχεις δει ποτέ, είναι τόοοοοσο ζαρωμένο κ αλειωμένο από τα "άνοιξε-κλείσε". Όσο για τη μυρωδιά της φορμόλης κ των υπόλοιπων χημικών, έχει μία απίστευτη οξύτητα που δεν μπορείς να μυρίσεις. Απλά, νιώθεις το κλασσικό κάψιμο στο λαιμό κ τρέχουν μάτια κ μύτη. Αυτά!
Χαχαχα! Τέλειο! Καλά ε, Γιωργάκη πρόσεχε! Βασικά ούτε εγώ θα είχα πρόβλημα μάλλον. Μόνο τις βελόνες δεν αντέχω. Από κει και πέρα με τα πρόβατα και τα αρνιά ειδικά δε νομίζω ότι θα κόλλαγα. Άκου να δεις τι θυμήθηκα συνειρμικά! Όταν ήμουν μικρή η μαμά μου μου έκανε παράσταση με το ξεπουπουλιασμένο κοτόπουλο πριν το βάλει στην κατσαρόλα. Το έβαζε να χορεύει και να μιλάει και να κάνει διάφορα. Έρε τι κάνει ο άνθρωπος... :P
Ωχ φορμόλη, μη μου τη θυμίζεις. Τη χρησιμοποιούσαμε σαν απολυμαντικό σε άλλα εργαστήρια και δεν μπορείς να αναπνεύσεις... Ευτυχώς εμείς δουλεύαμε σε "φρέσκα" (τρόπος του λεγειν μετά από μερικές εβδομάδες ψυγείο βρωμοκοπάνε) παρασκευάσματα. Ραψωδία μου αν είναι μόνο με τις βελόνες το πρόβλημά σου έλα να σε κάνουμε διδάκτορα της Ιατρικής... Πάντως στη θέση σου εγώ θα την κράταγα σε μια απόσταση τη μάνα μου καλού κακού :-D Πάντως ήμουν από τους τυχερούς που μας φωναξαν να παρακολουθήσουμε μια από τις πρωτες λαπαροσκοπικές αφαιρέσεις χοληδόχου (δοκιμή σε χοίρο).
Α, λοιπόν μια κ αναφέραμε κ τις εγχειρήσεις να σας πω τι έχω δει κ εγώ!! :-) Λοιπόν, έχω δει κ εγώ αφαίρεση χολιδόχου κύστεως λαπαροσκοπικά, ανθρώπου βέβαια. Έχω δει αφαίρεση καταράκτη, αφαίρεση κακοηθειών στα γεννητικά όργανα ενός παππού και..το καλύτερο, έχω παραστεί σε ένα σοβαρότατο χειρουργείο ανοιχτής κοιλιακής χώρας. Η επέμβαση διήρκησε 4 1/2 ώρες κατά τη διάρκεια των οποίων τοποθετήθηκε πλέγμα, λόγω δημιουργίας κοιλιών, κ μετά ακολούθησε κοιλιοπλαστική. Από την ασθενή αφαιρέθηκε ένα κομμάτι πατσά, κανά τετραγωνικό κ βάλε ( έχω κ φωτογραφία σε περίπτωση που κάποιος ενδιαφέρεται να δει). Φανταστείτε ότι κάποτε η καημένη η κοπέλα ζύγιζε 180 κιλά, με ύψος κοντά στο 1.60, κ είχε φτάσει να είναι ούτε 55!! Είχε κρεμάσει από παντού.
Εννοείται πως δεν τους ξέχασα. Θα έχουν κ αυτοί την τιμητική τους. Απλά την προηγούμενη παρασκευή κάναμε θεωρία πάνω σε προπλάσματα κ όχι σε φρέσκα παρασκευάσματα:-( Ελπίζω αυτή την παρασκευή να τους πετσοκόψουμε..χαρ χαρ χαρ
Χαίρομαι που έχεις τα ίδια ευγενή ένστικτα με εμένα... Αν είναι από πρόβατο πάντως μπορεί να μην είναι καλοί ανάλογα τη σφαγή! Χε χε προβλέπω θα βάλουμε προειδοποιητικό στο θέμα: "ΟΧΙ για ευαίσθητα στομάχια" Με βάφτισες διαδικτυακό σεφ εσένα πως να σε πούμε; Η σφαγέας με το γάντι; ή "Το τρελλό νυστέρι!" ή μήπως "Η τρελλή με το νυστέρι!". Για να ακούσω και τις υπόλοιπες!!!
καμιά φορά το έσκαγα από τα μαθήματα της Αισθητικής και πήγαινα στα εργαστήρια των Ιατρικών Εργαστηρίων... Είχε πολύ πλάκα... Το τι είχανε σε μπουκάλια με φορμόλη δεν λέγεται...
στην Αισθητική το πιο hard core που έχουμε είναι που παίρνουμε ζωντανό βάτραχο και το ανοίγουμε στη μέση, βγάζουμε την καρδιά και την βάζουμε σε διάλυμμα ιόντων για να δούμε τις συσπάσεις των μυών... επειδή η καθηγήτρια μας το έπαιζε πολύ νταβέλης (βέβαια έναν μελαμψός νταβέλης που να θες να του αλλάξεις τα φώτα - αν και με αυτή παίζεται ποιος θα ήταν ο ηλεκτρολόγος) αρχίζαμε το λοιπόν να της λέμε με ευαίσθητες φωνές - και τώρα δηλαδή πάει το βατραχάκι κυρία; - θα την ξαναβάλετε πίσω τώρα; - πάντα τόσο σκληρή είσαστε;
και άλλα όμορφα που στο τέλος να μας φωνάζει να το βουλώσουμε... όμως εμείς ως ευαίσθητοι (ως προς την γνώσην) σπουδαστές ρωτούσαμε κι άλλα.
ραψωδία όταν πάω να δώσω αίμα θύμησέ μου να πάμε μαζί...
Μην πανικοβάλεστε! Με τα αίματα, εγώ! Για τα αίματα, εγώ! Τώρα που έμαθα να κάνω κ αιμοληψίες; Κ έλεγα που θα βρω εθελοντές..κ ρωτήστε στην πιάτσα, έχω πολύ ελαφρύ χέρι ( αυτό με το ελαφρύ χέρι μύθος είναι, δεν παίζει ρόλο. Δλδ τι; αν έχεις βαρύ χέρι η βελόνα βρίσκει κόκκαλο; Ε μαα..)
Ωπ, είδες τι έλεγα; Εκδηλώθηκε και αυτή! Βαμπίρ όλου του κόσμου ενωθείτε... Βασικά το βαρύ χέρι στη γυναίκα μόνο το σύζυγο πρέπει να απασχολεί. Για την αιμοληψία σταθερό χέρι και καλό σημάδι! Βέβαια καλό είναι αυτός που παίρνει αίμα να έχει την απαιτούμενη ευαισθησία για να καταλαβαίνει πότε η βελόνα πέρασε το τοίχωμα του αγγείου και πότε είναι στο κρέας.
Ε, τι θα γίνει ρε Mell? Μας έχεις υποσχεθεί πράματα και θάματα και δεν εχουμε δει τίποτα! Καλά και οι άλλες το έχουν παρατήσει το blog αλλά τουλάχιστον δίνουν κανένα σημείο ζωής. Τώρα θα μου πεις εξεταστική έρχεται και πρέπει να στρωθούμε μη μπερδέψουμε το σπλήνα με το ήπαρ και γίνουμε ρόμπες ακομβίωτες... Πάντως η συμμετοχή σου θα ανταμοιφθεί με την τελευταία συνταγή που εκτέλεσα...
20 comments:
Εργαστήριο ανατομίας κύριες κ κύριοι. Αυτό που βλέπετε είναι καρδιά προβάτου την οποία ξεσκίζω με κομψότητα, όπως μου αρμόζει άλλωστε.
:-) :-) I'm sooo happy..!
Την παρασκευή σειρά έχουν οι πνεύμονες.
Αυτό τώρα είναι προειδοποίηση για όποιον θέλει να σου κάνει κατάθεση καρδιάς; Υποψήφιοι ερωτευμένοι be warned!!
Καλά τι μου θύμισες τώρα... Εργαστήριο Ανατομίας Β' έτους. Τι καρδιές, τι στομάχους, τι γεννητικά από πρόβατα, χοίρους, αγελάδες κλπ. Ηρωικά χρόνια...
Και προφορικές εξετάσεις στο τέλος όπου ακούστηκε (όχι από εμένα) το αμίμητο "Αυτό κ. καθηγητά είναι πέος από αγελάδα!!!"
Επρεπε να δείτε το βλέμμα απόγνωσης του καθηγητή που σχολίασε:
".... παιδί μου προσπαθώ να σε περάσω. Γιατί δε συνεργάζεσαι;"
Εύγε mell έχεις άψογο στυλ, θα σε προτιμήσω στο επόμενο κοκορέτσι πυο θα φτιάξω...
Εργαστήριο ανατομίας β έτους;
αγαπητέ αναξίμανδρε, έχεις σπουδάσει κάτι σχετικό με επιστήμες υγείας; προφανώς δλδ.
Πάντως εμείς, στο δικό μας εργαστήριο, περνάμε κα-τα-πλη-κτι-κά!
Όσο για το σχόλιο του καθηγητή, χαχαχαχαχα κ οι δικοί μας τόοοσο συνεργάσιμοι είναι.
" Τι λιποθυμάτε βρε ιλίθια; Ουστ από εδώ αν δεν μπορείτε!!! "
Για την ακρίβεια σχετικό με βιολογικές επιστήμες. Γεωπόνος Ζωοτέχνης (κλάδος της γεωπονίας) έχω σπουδάσει αλλά μάλλον δεν φροντίζω για την υγεία. Μάλλον για την αύξηση της χοληστερίνης μέσω της παραγωγής τρυφερών κοψιδιών σπούδασα.
Μην ανησυχείς για λιποθυμίες, ξεπερνιέται, εμείς στο τέλος τους εξαμήνου είμασταν τόσο αναίσθητοι που πίναμε καφέ και τρώγαμε κρουασάν (με σοκολάτα παρακαλώ, για να μη ξεχνάμε ποιοι είμαστε και τι κάνουμε σε αυτή την παλιοζωή) πάνω από τα πτώματα προβάτων που ανατέμναμε... Και φυσικά γινόταν μεγάλος χαβαλές. Η έκφραση "Τσίμπα (με την ανατομική βελόνη) ένα αρχ..." είχε γίνει κλισέ! Καλά, άμα αρχίσω να θυμάμαι φάσεις από εκεί πάει το "σκίσαμε" το θέμα!!
Aχαχαχαχα..(τσίμπα)
Καλά εγώ εννοείται πως δεν έχω πρόβλημα με όλα αυτά :-p . Είναι, όμως, πολύ αστείο να βλέπεις μαντραχαλάδες που το παίζουν κ πολύ ιστορία ( ουάο, η αργκώ στα μεγαλεία της )να σου λένε ξαφνικά "ε, μπορείς να έρθεις λίγο έξω μαζί μου δεν αισθάνομαι κ πολύ καλά. να μωρέ, δεν έφαγα καλά το πρ.." κ πολύ πριν ολοκληρώσουν αυτή τη φράση να σωριάζονται.
(έχω χάσει μάθημα σε πτώμα για έναν τέτοιο ευαισθητούλη, τους αλήτες..)
Κατάλαβα, έμπλεξες με υποψήφιο ιατροδικαστή... (και μετά χτύπησε στο κομοδίνο και ξύπνησε). Τώρα θα μου πεις ίδια ανθρώπινο πτώμα ίδια πρόβατο; Μπα, από ένα σημείο και μετά όλα ίδια σου φαίνονται. Και με το πρόβατο το ανοίγεις και σκέφτεσαι "εγώ αυτό το έχω φάει;"
Πάσντως από το να έχει φάει βαριά το πρωί και να λερώσει όλο τον τόπο καλύτερα λιποθυμία είναι πιο στεγνό. Την πρώτη πρώτη ώρα ανατομία αφού έβγαλαν τα παρασκευάσματα στους πα΄γκους λέει ο καθηγητής: "όποιος θέλει μπορεί να βγει λίγο έξω" μέχρι να το πει είχαμε μείνει μόνο 5 από τους 28 (και δύο κοπέλες ανάμεσα μας). Βέβαια μετά συνήθισαν. Το καλύτερο ήταν όταν ανοίξαμε τουμπανιασμένο κριάρι και ο καθηγητής έβαλε το τροκάρ και με τον αναπτήρα έκαψε τα αέρια. Καλά δε σου λέω για μυρωδιά...
Ωραία συζήτηση ανοίξαμε... Θα μας πετάξουν έξω οι άλλες τρελλές μου φαίνεται!
Δε φτάνει που τους κάνουμε μαθήματα ανατομίας, σιγά μην μας πετάξουν κ έξω.
Πάντως είναι εντυπωσιακό να βλέπεις πτώμα, ένα σωρό που κάποτε μιλούσε, περπατούσε κ είχε μία κανονική ζωή.
Αν κ για να πω την αλήθεια, θέλει λίγο φαντασία για να σκεφτείς ότι είναι πτώμα ανθρώπου.Δεν ξέρω αν έχεις δει ποτέ, είναι τόοοοοσο ζαρωμένο κ αλειωμένο από τα "άνοιξε-κλείσε".
Όσο για τη μυρωδιά της φορμόλης κ των υπόλοιπων χημικών, έχει μία απίστευτη οξύτητα που δεν μπορείς να μυρίσεις. Απλά, νιώθεις το κλασσικό κάψιμο στο λαιμό κ τρέχουν
μάτια κ μύτη.
Αυτά!
Χαχαχα! Τέλειο!
Καλά ε, Γιωργάκη πρόσεχε!
Βασικά ούτε εγώ θα είχα πρόβλημα μάλλον. Μόνο τις βελόνες δεν αντέχω. Από κει και πέρα με τα πρόβατα και τα αρνιά ειδικά δε νομίζω ότι θα κόλλαγα.
Άκου να δεις τι θυμήθηκα συνειρμικά! Όταν ήμουν μικρή η μαμά μου μου έκανε παράσταση με το ξεπουπουλιασμένο κοτόπουλο πριν το βάλει στην κατσαρόλα. Το έβαζε να χορεύει και να μιλάει και να κάνει διάφορα. Έρε τι κάνει ο άνθρωπος... :P
Ωχ φορμόλη, μη μου τη θυμίζεις. Τη χρησιμοποιούσαμε σαν απολυμαντικό σε άλλα εργαστήρια και δεν μπορείς να αναπνεύσεις... Ευτυχώς εμείς δουλεύαμε σε "φρέσκα" (τρόπος του λεγειν μετά από μερικές εβδομάδες ψυγείο βρωμοκοπάνε) παρασκευάσματα.
Ραψωδία μου αν είναι μόνο με τις βελόνες το πρόβλημά σου έλα να σε κάνουμε διδάκτορα της Ιατρικής... Πάντως στη θέση σου εγώ θα την κράταγα σε μια απόσταση τη μάνα μου καλού κακού :-D
Πάντως ήμουν από τους τυχερούς που μας φωναξαν να παρακολουθήσουμε μια από τις πρωτες λαπαροσκοπικές αφαιρέσεις χοληδόχου (δοκιμή σε χοίρο).
Α, λοιπόν μια κ αναφέραμε κ τις εγχειρήσεις να σας πω τι έχω δει κ εγώ!! :-) Λοιπόν, έχω δει κ εγώ αφαίρεση χολιδόχου κύστεως λαπαροσκοπικά, ανθρώπου βέβαια. Έχω δει αφαίρεση καταράκτη, αφαίρεση κακοηθειών στα γεννητικά όργανα ενός παππού και..το καλύτερο, έχω παραστεί σε ένα σοβαρότατο χειρουργείο ανοιχτής κοιλιακής χώρας. Η επέμβαση διήρκησε 4 1/2 ώρες κατά τη διάρκεια των οποίων τοποθετήθηκε πλέγμα, λόγω δημιουργίας κοιλιών, κ μετά ακολούθησε κοιλιοπλαστική.
Από την ασθενή αφαιρέθηκε ένα κομμάτι πατσά, κανά τετραγωνικό κ βάλε ( έχω κ φωτογραφία σε περίπτωση που κάποιος ενδιαφέρεται να δει). Φανταστείτε ότι κάποτε η καημένη η κοπέλα ζύγιζε 180 κιλά, με ύψος κοντά στο 1.60, κ είχε φτάσει να είναι ούτε 55!! Είχε κρεμάσει από παντού.
Καλή, πολύ καλή! Καλό είναι να έχουμε στην παρέα και κάποιον να μας επιδιορθώσει άμα πάθουμε καμιά ζημιά...
Αύριο μην ξεχάσεις περιμένουμε σχόλιο για τους πνεύμονες.
Τι θα γίνει με εκείνους τους πνεύμονες;
Ή εξαντλήσαμε τα ευγενή μας αισθήματα στις καρδιές;
Εννοείται πως δεν τους ξέχασα. Θα έχουν κ αυτοί την τιμητική τους. Απλά την προηγούμενη παρασκευή κάναμε θεωρία πάνω σε προπλάσματα κ όχι σε φρέσκα παρασκευάσματα:-( Ελπίζω αυτή την παρασκευή να τους πετσοκόψουμε..χαρ χαρ χαρ
Χαίρομαι που έχεις τα ίδια ευγενή ένστικτα με εμένα... Αν είναι από πρόβατο πάντως μπορεί να μην είναι καλοί ανάλογα τη σφαγή!
Χε χε προβλέπω θα βάλουμε προειδοποιητικό στο θέμα: "ΟΧΙ για ευαίσθητα στομάχια"
Με βάφτισες διαδικτυακό σεφ εσένα πως να σε πούμε; Η σφαγέας με το γάντι; ή "Το τρελλό νυστέρι!" ή μήπως "Η τρελλή με το νυστέρι!".
Για να ακούσω και τις υπόλοιπες!!!
ουάου γουστάρω...
καμιά φορά το έσκαγα από τα μαθήματα της Αισθητικής και πήγαινα στα εργαστήρια των Ιατρικών Εργαστηρίων... Είχε πολύ πλάκα... Το τι είχανε σε μπουκάλια με φορμόλη δεν λέγεται...
στην Αισθητική το πιο hard core που έχουμε είναι που παίρνουμε ζωντανό βάτραχο και το ανοίγουμε στη μέση, βγάζουμε την καρδιά και την βάζουμε σε διάλυμμα ιόντων για να δούμε τις συσπάσεις των μυών... επειδή η καθηγήτρια μας το έπαιζε πολύ νταβέλης (βέβαια έναν μελαμψός νταβέλης που να θες να του αλλάξεις τα φώτα - αν και με αυτή παίζεται ποιος θα ήταν ο ηλεκτρολόγος) αρχίζαμε το λοιπόν να της λέμε με ευαίσθητες φωνές
- και τώρα δηλαδή πάει το βατραχάκι κυρία;
- θα την ξαναβάλετε πίσω τώρα;
- πάντα τόσο σκληρή είσαστε;
και άλλα όμορφα που στο τέλος να μας φωνάζει να το βουλώσουμε... όμως εμείς ως ευαίσθητοι (ως προς την γνώσην) σπουδαστές ρωτούσαμε κι άλλα.
ραψωδία όταν πάω να δώσω αίμα θύμησέ μου να πάμε μαζί...
Ναι, ειδοποίησέ την να πάρει και το καλαμάκι της μαζί και ένα vacutainer να μου φυλάξει και εμένα μια τζούρα...
η αλήθεια είναι ότι την έχω ικανή αναξίμανδρε...
τώρα που το σκέφτομαι η ιδέα μου απορρίπτεται...
Μην πανικοβάλεστε! Με τα αίματα, εγώ!
Για τα αίματα, εγώ! Τώρα που έμαθα να κάνω κ αιμοληψίες; Κ έλεγα που θα βρω εθελοντές..κ ρωτήστε στην πιάτσα, έχω πολύ ελαφρύ χέρι
( αυτό με το ελαφρύ χέρι μύθος είναι, δεν παίζει ρόλο. Δλδ τι; αν έχεις βαρύ χέρι η βελόνα βρίσκει κόκκαλο; Ε μαα..)
Ωπ, είδες τι έλεγα; Εκδηλώθηκε και αυτή! Βαμπίρ όλου του κόσμου ενωθείτε...
Βασικά το βαρύ χέρι στη γυναίκα μόνο το σύζυγο πρέπει να απασχολεί. Για την αιμοληψία σταθερό χέρι και καλό σημάδι! Βέβαια καλό είναι αυτός που παίρνει αίμα να έχει την απαιτούμενη ευαισθησία για να καταλαβαίνει πότε η βελόνα πέρασε το τοίχωμα του αγγείου και πότε είναι στο κρέας.
Ε, τι θα γίνει ρε Mell? Μας έχεις υποσχεθεί πράματα και θάματα και δεν εχουμε δει τίποτα! Καλά και οι άλλες το έχουν παρατήσει το blog αλλά τουλάχιστον δίνουν κανένα σημείο ζωής. Τώρα θα μου πεις εξεταστική έρχεται και πρέπει να στρωθούμε μη μπερδέψουμε το σπλήνα με το ήπαρ και γίνουμε ρόμπες ακομβίωτες...
Πάντως η συμμετοχή σου θα ανταμοιφθεί με την τελευταία συνταγή που εκτέλεσα...
Post a Comment